Suskunluğun Hayalleri

Sus,
Ağlamasın kelimeler.
Düğümlenir olmasın,bilinmezliklerinde.
Hadi,katlan şimdi,
Parçası yaptığın,hayatın tüm acılarına.
Hüzünlerin ağlarken çıkmazlarında,
Neşesini arayan çocuklara mı özenir hayallerin.
Gıdıklar seni,saman alevi düşünceler,
Çaresini biliyorken,düşmen arayışlara,
Hem çok zor,
Hem de çok zor,
Bilsen de,ne gelir elden.
Takılıp kalmışsın,etrafında döner durursun,
Başlangıcını yaptığın,hep aynı son bitişler.
Çıkamadığın bir türlü,
Sana yazılan bir girdap,içinden.
Dolunay da çalınan ruhunu,anımsa,
Hediye ettiğin anıları,
Kor bir alev sanki,yürürken çöllerinde,
Tüm benliğini yakan,bu acılar.
Saklama gözyaşlarını,hüzünlerinin arkasına,
Bütün güzelliklerini bırakan sendin, mezar taşlarına.
Toprağından içemedin kana,kana
Ruhun var şu an avuçlarında.
Kırlaşmış saçlarına ağlayışın vardı,gözlerdeki bakışlarda,
Yitip giden gülümseyişin,
Kalbinin pörsümüş damarlarında dolaşan,
Bir hayat değildi,bu yaşamdan.
Kabullenirken,dokunuşun var ya,hayallerine,
Bir gizemi anlatıyordu sanki,sırlarına.
Boş vermişliğin aslında inkarın,yaşananlara,
Gerisinde bıraktığın,dar kapılara.
Yakışmıyor,bu hüzne çalan yalnız bakışlar sana.
Garip kalmışlığını anlatır olsa da.
Beyazın saflığına inanır mısın?
Giysen de karaları.
Hataların bedelini ödetecekse hayat,
Bu senin değil,benim kaderim.
Ağlayışındır dokunuşun hüzünlere,
Bitmeyen aşklar misali,
Küllerini serptiğin bir hayata,
Can verecek olandır gözyaşları.
Hazırım yaşamaya,
Bir ömre bedel olsa da,
Kayıplarda yitirirken seni,
Cezaların en acısına.
Bıraktım artık,
Kovalamaktan hayalleri,sade sen varsın,
Bütün umutlarda.
Çıkmaz sokakların kapısı açık,
Beyaza çalan bir hayatın.
Biliyorum,bir geçmişim var,hesabını veremediğim henüz,
Yarınlara da bir sözüm.
Ne geçmiş,ne de gelecek,tutarsız bir hayat var yalnızlığa adanmış.
Tekrara vururken,hayatın yaşanmışlığı,
Bir girdabın içerisinde huzuru buluyorum,ne benliğim ne de hüzünlerim.
Bir korkaklığın cesaretini yaşatırken,duygularıma,sunulan bilinmezliklerin,
Geçersiz kıldığım anılara acısını duyuyorum.
Mutluluğun harflerini yerine koyuyorum ki,
Bir bilmece yaptığım yaşama,ödeyebilmek için borcumu.
Seni,seninle yaşamak istiyorum,aslında,sevgiye yazılan ağıtların hatırıdır,bu
Özlemini duyduğum her güne,bir adak adıyorum,ağlayabilmek için seninle.
Şimdi,mutluluğun kaçamak bakışlarını arıyorum,gözlerinde,
Korkaklığım huzuru mahşerde beklerken beni.
Aldanışların tarifini yaparken,ne kadar pişman bir bilsen bu yürek,
Gözlerinde yaşattığım bir dünya,paylaşılacak bir aşk için.
Ne günah,ne de sevaplar,çıkmazların inkarı bu,haykırışlar,
Bulabildiğim her an yanındayım,aşkın için döktüğüm gözyaşlarını.
Düşe kalka yol alıyorum,siyahlara sığınmış ruhumun içerisinde,
Bilmiyordum,inan bir beyaza ağlamanın güzelliğini.
Hislerimin dur dediği anda,yazgıma ,
Hayatın duman altı aşklarından da kurtulmuş olacağım,sana.
Bak,böyle başlıyormuş gerçek aşklar,sessizliğinde günahların,